မ်က္ဝန္းမွာ သူ႔ပံုရိပ္ နားစည္မွာ သူ႔အသံ

အရွင္နႏၵ သာသနာ႔ေဘာင္ေရာင္လာျပီးေနာက္ ျမတ္စြာဘုရား နည္းေပးတဲ႔ သတိပ႒န္းအလုပ္ကို အားထုတ္တယ္ ။တရား
အလုပ္အားထုတ္ေပမယ္႔ အရွင္နႏၵရ႔ဲ စိတ္က ကမၼ႒န္းအာရံုေပၚ  မေရာက္ဘူး။ဇနပဒကလ်ာဏီဆီမွာပဲစိတ္ေရာက္ေနတယ္အရွင္နႏၵရဲ႔ႏွလံုးသာမွာ ဇနပဒလ်ာဏီကပဲလြမ္းမိုးျပီးေတာ့ေနတယ္။

အရွင္နႏၵရဲ႔မ်က္ဝန္းထဲမွာဇနပဒလ်ာဏီကိုပဲ ျမင္ေယာင္ေနတယ္ အထူးသျဖင့္ အရွင္နႏၵရဲ႔ စိတ္အစဥ္ကို အလႊမ္းမိုးဆံုးကေတာ့
ဇနပဒလ်ာဏီ ေျပာလိုက္တဲ႔စကားေလးတစ္ခြန္းပါပဲ ။ "'အရွင္သား ၊ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ႔ပါ'' နႏၵမင္းသား သပိတ္ပိုက္ျပီးေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႔ ေနာက္ ေတာ္ပါးက လိုက္သြားတာကို ဇနပဒလ်ာဏီ သိေတာ့ တစ္ဝက္ပဲ ျဖီးရေသးတဲ႔ဆံပင္ ၊ေရစိုေနတဲ႔ဆပင္ ဖားလ်ားခ်ထားတဲ႔ဆံပင္နဲ႔ ျပတင္းေပါက္ကေန အေျပထြလာျပီးေတာ့ နႏၵမင္းသားကို  လွမ္းမွာလိုက္တယ္ ။

''ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ႔ပါ '' အဲဒိဇနပဒလ်ာဏီရဲ႔ ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ႔ပါ ဆိုတဲ႔စကားသံဟာ  အရွင္နႏၵရဲ႔ နားထဲက မထြက္ေတာ့ဘူး။နားထဲမွာ တရစ္ဝဲဝဲၾကားေယာင္ေနတယ္ ။ တကယ္ေတာ့ အရွင္နႏၵရဲ႔ စိတ္အစဥ္မွာလႊမ္းမိုးေနတဲ႔ဇနပဒလ်ာ ဏီရဲ႔ ပံုရိပ္နဲ႔ ဇနပဒလ်ာဏိရဲ႔ အသံဟာ ဝိပႆနာရႈရမယ္႔ အရႈခံ အာရံုျဖစ္ပါတယ္ ။ဝိပႆနာရဲ႔ ရႈကြင္း ရႈကြက္ ျဖစ္ပါတယ္ ။

ဝိပႆနာအလုပ္ အားထုတ္ျပိဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ပ်ံ႔လြင့္မူျဖစ္ တတ္တာ သဘာဝပါပဲ ။အဲဒီ ပ်ံ႔လြင့္တဲစိတ္ ကို ပ်ံ႔လြင့္တယ္ ၊ ပ်ံ႔လြင့္တယ္ ၊စဥ္းစားတယ္ ၊စဥ္စားတယ္၊ေတြးတယ္ ၊ေတြတယ္။ စသည္ျဖင္႔ ရူ႔မွတ္ပစ္ရမွာပါပဲ ။

ဒီေတာ့ စိတ္ပ်ံ႔လြင့္တဲ႔ေနရာမွာ တခ်ိဳ႔က တစ္စံုတစ္ေယာက္ ၊ သိုမဟုတ္ တစ္စံုတစ္ရာကို စိတ္ထဲမွာ ျမင္ေနတတ္တယ္ ။ တခ်ိဳ႔ကလည္း တစ္စံုတစ္ေယာက္ရဲ႔ အသံ သို႔မဟုတ္ တစ္စံု တစ္ရာရဲ႔ အသံကို နားထဲမွာ ၾကားေနတတ္တယ္ ။

စိတ္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ သိုမဟုတ္ တစ္စံုတစ္ရာကို ျမင္လို႔ရွိရင္ အဲဒိ ျမင္တဲ႔အရာကို ေငးျပီးေတာ့ ၾကည္႔မေနဘဲနဲ ျမင္တယ္ ၊ျမင္တယ္လို႔ အဲဒီျမင္တဲ႔ေပ်ာက္သြားတဲ႔အထိေအာင္ စူးစူးစိုက္ ရွႈမွတ္ရမွာပါ ။

အဲဒီလို မရွႈမွတ္ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ျမင္တဲ႔အရာက ျမင္ရတဲ႔အာရံုက ေပ်ာက္မသြားတဲ႔အျပင္ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပီသ ပီသျပီးေတာ့  ထင္ရွားလာတတ္တယ္ ။

ထင္ရွားရံုမကဘူး ၊စိတ္ထဲမွာ ျမင္ရတဲ႔အရာနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔  အေၾကာင္းအရာေတြကို အက်ယ္ခ်ဲ႔ျပီးေတာ့ တစ္ေမွ်ာ္တစ္ ေခၚျပီး အရွည္ၾကီး စဥ္းစားျပီးေတာ့ေနတတ္တယ္ ။

တခ်ိဴ႔ ေယာဂိပုဂၢိဳလ္က အဲဒီလိုစဥ္းစားျပီးေတာ့ေနေပမယ္႔လည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကုိယ္ စဥ္းစားလို႔ စဥ္းစားေနမွန္းမသိဘူး၊ ဝင္တယ္
ထြက္တယ္၊ဝင္တယ္၊ထြက္တယ္ ဒါပဲမွတ္ေနတယ္လို႔ထင္တယ္ အေပၚယံစိတ္ကေတာ့ ဆိုေနမွာပဲ ၊ဝင္တယ္ ထြက္တယ္၊ဝင္ တယ္၊ထြက္တယ္ ။ဒါေပမဲ႔ တကယ္အတြင္းစိတ္ကေတာ့ စိတ္ ကူးထဲမွာ ျမင္ရတဲ႔အေၾကာင္းအရာတစ္ခုနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့  အက်ယ္ခ်ဲ႔ျပီး စဥ္းစားေနတယ္ ။

အဲဒီေတာ့ ကိုယ္႔ကိုယ္ကိုယ္ စဥ္းစားလို႔ စဥ္းစားေနမွန္း ၊ပ်ံလြင္႔ လို႔ ပ်ံ႔လြင္းေနမွန္း မသိဘူးဆိုရင္ေတာ့ စိတ္တည္ျငိမ္မူ သမာဓိ
မရနိုင္ဘူး ။စိတ္တည္ျငိမ္မူ သမာဓိမွ မရနိုင္ရင္ ဝိပႆနာဥာဏ္ ျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္ မရွိေတာ့ဘူး ။

ဒါေၾကာင့္ စိတ္ကူးထဲမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္၊သုိ႔မဟုတ္ ၊တစ္စံု တစ္ရာကို ျမင္လို႔ရွိရင္ ျမင္တယ္၊ျမင္တယ္လို႔ ျမင္တ႔ဲအရာ
ေပ်ာက္တဲ႔အထိ စူးစူးစိုက္စိုက္ ရွႈမွတ္ဖို႔ အထူးသတိထားရမယ္။

ျမင္တယ္ ၊ျမင္တယ္လို႔ မရွႈမွတ္ခ်င္ဘူးဆိုရင္လည္းပဲ စိတ္ကူးထဲ မွာ ျမင္ရတဲ႔အရာနဲ႔ ပတ္သက္ျပီးေတာ့ သာယာႏွစ္သက္  တပ္မက္သြားတဲ႔စိတ္ကို သာယာတယ္၊ႏွစ္သက္တယ္၊တပ္မက္ တယ္ စသည္ျဖင့္ရွႈ႔မွတ္သြားရမွာပါပဲ ။

(ဆရာေတာ္အရွင္ဆႏၵာဓိက).....ဘယ္အိမ္မွာေနၾကမလဲစာအုပ္မွတဆင့္ကူးယူတင္ျပဒါနျပဳပါသည္ ။

ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ မွတ္သားဘြယ္ရာ ၾသဝါဒကထာ

အပါယ္မည္သည္ တႀကိမ္က်ခဲ့လွ်င္ ဘဝအသေခ်ၤ သြားတတ္ေခ်သည္။ ယခုဘဝ၌ ဒါနမႈနည္းပါး၍ ကာယကံ မလံုျခံဳ၊ ဝစီကံ ေသာင္းၾကမ္း၊ မေနာကံ ညစ္ႏြမ္း၍ စရစတရား နည္းပါးေသာသူတို႔သည္ ေသသည့္အျခားမဲ့၌ အပါယ္က်မႈအားႀကီးလ်က္ရွိေနၾကကုန္၏။

အခန္႔ေတာ္၍ သုဂတိဘဝသို႔ ေရာက္ၾကပါကုန္ေသာ္လည္း ဒါနဟူေသာ စရဏတရား နည္းပါးခဲ့သည့္အတြက္ ျဖစ္ေလရာဘံုဘဝ၌ ဓနဥစၥာခ်ိဳ႔တဲ့မႈႏွင့္ ကိုယ္မခ်မ္း စိတ္မခ်မ္း  အသက္ေမြးၾကမ္းတမ္းမႈ အပါယ္လမ္းတမ်ိဳး၊ နိစၥသီလ ဥေပါသထသီလဟူေသာ စရစတရား နည္းပါးခဲ့သည့္အတြက္ ေတြပရွိေသာသူတို႔ႏွင့္ ခိုက္ရန္ေဒါသ ဝိဝါဒႀကီးပြား အနာေရာဂါမ်ားျပားမႈ အပါယ္လမ္းတမ်ိဳး၊ ဤသို႔ေသာ အျပစ္ေဒါသတို႔သည္ ဘဝတိုင္းေတြ႔ႀကံဳ၍ အထံုဝါသနာ အစဥ္ပါသျဖင့္ သုဂတိဘံုမွာ မ်ားစြာဆက္လက္ခြင့္မရၾကကုန္မူ၍ အပါယ္သို႔သာ မၾကာခင္ က်ေရာက္ၾကေလကုန္ရာ

ေသာေၾကာင့္ ဒါန-သီလ ဟူေသာ စရဏတရား နည္းပါးေသာသူတို႔သည္ ေနာက္ဘုရားႏွင့္ ေတြ႔ၾကံဳရန္ အခြင့္အလမ္းနည္းပါးလ်က္ရွိၾကေလကုန္သတည္း။
(လယ္တီဆရာေတာ္)

လူေတြကိုသာ ေျပာေျပာေနရတယ္။ တို႔ဘုန္းႀကီးေတြေကာ လာဘ္လာဘေတြ ေပါမ်ားခ်င္ၾကတယ္။ ဘုန္းႀကီးခ်င္ၾကတယ္။ ဒါယကာ ဒါယိကာမေတြ ေပါမ်ားခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေတြေပါမ်ားလာရင္ သာယာမႈတဏွာက ပါလာျပီ။ တဏွာပါလာရင္ “ငါမွငါ” ဆိုတဲ့ မာနက ပါလာျပီ။ သံသရာကို ခ်ဲ႔ထြင္တတ္တဲ့ တရားေတြက ေနာက္ကလိုက္လာျပီ။ ဘုန္းေနာက္လိုက္ရင္ သြားရမယ့္နိဗၺာန္နဲ႔ ေဝးပါေသးတယ္။ နိဗၺာန္သြားတဲ့လမ္းအက်င့္နဲ႔ ဂုဏ္ေပါမ်ားအာင္ က်င့္တဲ့အက်င့္ဟာ တျခားစီပဲ။ သာသနာမွာ အေခ်ာင္ေန၊ အေခ်ာင္စား လုပ္ေနရင္ ေနာက္ဘဝ မသက္သာဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကိုရင္တို႔ ဦးဇင္းတို႔ ေကာင္းေကာင္းေနၾက။ ဘုရားအာရံုျပဳေနၾက။
( အမရပူရ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္)


အခု သက္တမ္းတရာဆိုေတာ့ တရာထက္ မလြန္ၾကဘူး။ တရာတြင္းမွာပဲ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကုန္ဆံုးသြားတယ္။ ေနာက္တဖန္ ဒီဘဝမ်ိဳး ရခ်င္မွရမယ္။ အင္မတန္ရခဲတာပဲ။ အပါယ္ေလးပါး တခါက်ရင္လည္း ျပန္လြတ္ဖို႔မလြယ္ဘူး။ မေတာ္တဆ က်သြားရင္ေျပတာ။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားက လူခ်မ္းသာနဲ႔လည္း မလဲေစခ်င္ဘူး။ နတ္ခ်မ္းသာေကာ ထို႔အတူပဲ။ အသက္ရွည္တယ္ဆိုေပမယ့္ ပဋိသေႏၶရွိရင္ စုတိတာပဲ။ တေန႔က် စုတိသြား ေရြ႔သြားျပီးေတာ့ အပါယ္ေလးပါး က်ခ်င္က်သြားမယ္။ သံသရာဝဋ္၏ ဒုကၡမလြတ္ဘူး။
( စစ္ကိုင္း ေရႊဟသၤာဆရာေတာ္)


သာသနာ့လမ္းစဥ္ဆိုတာ “ေစရာသြား၊ ထားရာေန” ဆိုတဲ့ ဖန္ဆင္းရွင္ဝါဒလည္း မဟုတ္ဘူး။ “ႀကိဳက္သလိုေန၊ အခ်ိန္တန္ရင္ လာကယ္မယ္”လို႔ အာမခံ တာဝန္ယူထားတဲ့ ကယ္တင္ရွင္ဝါဒလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုး၊ ကိုယ္ထူကိုယ္ထ၊ ကိုယ္ရကိုယ္ယူ ဆိုတဲ့ ကမၼႆကတာဝါဒသာ ျဖစ္တယ္။ ကိုယ့္ဒုကၡ ကိုယ္ပဲ ႏုတ္ရ, ေလွ်ာ့ရမယ္။ ကိုယ့္ခ်မ္းသာကို ကိုယ္ပဲရေအာင္ယူရမယ္၊ သာသနာဆိုတာ လမ္းခင္းေပးရံု လမ္းညႊန္ေပးရံု လမ္းဖြင့္ေပးရံုပဲ တတ္ႏိုင္ပါတယ္။ လမ္းေပၚေရာက္ေအာင္တက္သြားျပီး သြားရမွာကေတာ့ ကိုယ့္အလုပ္ပါ။
 ( တိပိဋက ေယာ-ဆရာေတာ္) 


အၾကင္သူသည္ ေလာကီစည္းစိမ္၊ ေလာကီခ်မ္းသာမွ်ကိုသာ ေတာင့္တ၍ လြန္ကဲစြာပင္ ဒါန, သီလကို အားထုတ္၏။ လုံ႔လျပဳ၏၊ ထိုသူသည္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုပင္ သံသရာဝဋ္ဒုကၡ၌ ေရာင္းစား ေပါင္ႏွံသူမည္၏။
(စတုဂီရိ ေတာင္ေလးလံုး ဆရာေတာ္၊ အမရပူရ) 


တခ်ိဳ႔က ပစၥည္းေလးပါးကို အလြယ္တကူရေအာင္၊ ဘုန္းႀကီးေအာင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနၾကတယ္။ လွဴမည့္ ဒကာ ဒကာမေတြမ်ားေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ အားထုတ္ေနၾကတယ္။ တခ်ိဳ႔ အၾကားအျမင္ေပါက္သေယာင္ေယာင္ သူတပါးစိတ္ကို သိသေယာင္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္ေနၾကတာလည္းရွိတယ္။ ရဟႏၲာျဖစ္သေယာင္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္ေနၾကတာလည္း ရွိတယ္။ တခ်ို႔က ထြက္ရပ္ဝိဇၨာ ေပါက္သေယာင္ေယာင္၊ က်န္းမာေရး, စီးပြားေရး, ရာထူးဌာနႏၲရ မဆုတ္ယုတ္ဘဲ တိုးတက္ေရး စသည္အတြက္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္သေယာင္ေယာင္၊ ဒီလိုဟန္ေဆာင္ေနတာလည္း ရွိတယ္။ အဲဒီလို မတရားသျဖင့္ စီးပြားရွာမႈကိုေတာ့ ဝိနည္းေတာ္အရ လံုးဝမျပဳသင့္ပါဘူး။
(မဟာစည္ဆရာေတာ္) 


ဘာမဆို ကံကိုယံုျပီး ပံုထားသူမ်ားကဲ့သို႔ နတ္ကိုယံုျပီး ပံုထားမႈမ်ိဳးကား မျပဳအပ္ပါ။ ရတနာသံုးပါးအေပၚ၌ ယံုၾကည္လြန္းေလ၊ အာရံုျပဳလြန္းေလ ေကာင္းေလ ျဖစ္ေသာ္လည္း နတ္မ်ားအေပၚ၌ အလြန္အကၽြံျပဳ၍ ယံုျခင္းမ်ိဳး၊ နတ္ရူး, ရူးသည္ဟုဆိုရေလာက္ေအာင္ အျဖစ္မ်ိဳးကား မလိုလားအပ္ေသာ ယံုၾကည္မႈမ်ိဳး ျဖစ္ပါသည္။


အခ်ိဳ႔ကား ဘုရားဆြမ္းေတာ္တင္ရန္၊ ေရခ်မ္းကပ္ရန္၊ ဆီမီးကပ္ရန္၊ ပန္းကပ္ရန္ကား သတိမရပါ။ နတ္ပြဲကိုမူကား တရိုတေသ ျပဳစုပသ ၾက၏။ ဘုရားထက္ပို၍ နတ္ကို ရိုေသေလးစားေသာ ပူေဇာ္ ပသမႈမ်ိဳးကား မိမိ၏ဗုဒၶဘာသာ မပီသမႈကို ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္ရာ ထိုအမႈမ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားရန္ အထူးပင္ သတိျပဳဖို႔ လိုအပ္ပါသည္။
(ဓမၼဒူတ အရွင္ပညာေဇာတ)


-ရဟန္းသည္ သီလအတြက္ အေသခံသည္။
-ရဟန္းသည္ သမာဓိနည္းလွ်င္ ကိေလသာမုန္တိုင္း တိုက္လွဲသည္။
-အမ်က္ထြက္လာသူကို သည္းခံလွ်င္ ႏွစ္ဦးလံုး အက်ိဳးရွိ၏။
-က်မ္းဂန္တတ္၍ သီလမရွိလွ်င္ အဆိပ္သီးပင္ႏွင့္တူ၏။
-ျခေသၤ့သည္ က်ားကို ႏိုင္၏။ ကိုယ္တြင္းက ေခြးေလွးသန္းကို မႏိုင္။  
-မသူေတာ္သည္ သူေတာ္ေကာင္းကို ႏိုင္၏။ ကိုယ္တြင္းက အကုသိုလ္ကို မႏိုင္။
(ေရႊက်င္ဆရာေတာ္ႀကီး မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္)


မိဘေကာင္းတို႔သည္ သားသမီးကို ပစၥည္းဥစၥာထက္ အသိအလိမၼာႏွင့္ ပညာေပးကာ ခ်ီးေျမႇာက္လိုၾက၏။ ပစၥည္းဟူသည္ ပ်က္စီးတတ္၍ မပ်က္မစီး, ထာဝရတည္ေသာ ေကာင္းက်ိဳးကိုလည္း အရွည္ေပးတတ္ေသာ ထိုခ်ီးေျမႇာက္မႈမွာ မွန္ကန္ေသာ ခ်ီးေျမႇာက္မႈပင္ ျဖစ္၏။


ထိုကဲ့သို႔ ခ်ီးေျမႇာက္ေသာ မိဘမ်ားမွာ သားသမီးကို တကယ္ခ်စ္ေသာ သားသမီး၏ မိတ္ေဆြမ်ားတည္း။ သားသမီးကို အလိုလိုက္တတ္၊ မဆံုးမတတ္ေသာ မိဘမ်ားမွာ ခ်စ္ရာမေရာက္ ႏွစ္ရာေရာက္၍ ရန္သူမ်ားပင္ ျဖစ္၏.
(သေျပကန္ဆရာေတာ္ ဦးဝါေသ႒ာဘိဝံသ)


ဒါနဲ့---ဒကာ ဒကာမေတြ အခ်ိဳ႔ ေသသြားတဲ့အခါကေတာ့ အေမာဆိုက္ျပီး တခါ သားကိုစိတ္မခ်၊ သမီးကို စိတ္မခ်၊ ပစၥည္းကို စိတ္မခ်ျဖစ္ျပီး ဝန္ေတြပိျပီး ေသသြားၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ အင္မတန္မ်ားၾကတယ္။ ဒါျဖင့္ ဝန္ပိေသတဲ့ပုဂၢိဳလ္ ေကာင္းရာသုဂတိ လားႏိုင္မလားလို႔ ေမးၾကည့္ရင္ မလားႏိုင္ပါဘူး။
(မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဦးဝိမလ) 


အနမတဂၢ သံသရာ၌ သဗၺညဳဘုရားကို ကိုးကြယ္ၾကရေသာ ဘဝကား အလြန္နည္းပါး၏။ ရံခါ ျဗဟၼာကို ဘုရားဟု ကိုးကြယ္ၾကရကုန္၏။ ရံခါ သိၾကားကို၊ ရ့ခါ ထိုထိုနတ္ႀကီးေတြကို၊ ရံခါ ေနကို ဘုရားဟု ကိုးကြယ္ ၾကရကုန္၏။ ဂံခါ လကို၊ ဂံခါ ထိုထိုနကၡတ္ကို၊ ရံခါ ဘုမၼစိုးနတ္ႀကီးကို၊ ဘီလူးႀကီးေတါကို ဘုရားဟု ကုိးကြယ္ ၾကရကုန္၏။ ေလာက၌ အလြန္ယုတ္မာေမွာက္မွားေသာ မိစၧာဒိ႒ိဆရာႀကီးတို႔ကား ကမၻာ့တန္ဆာ၊ ကမၻာ့ေျမစာကဲ့သို႔အလြန္တရာ ေပါမ်ားၾကကုန္၏။

ထိုမိစၧာဒိ႒ိ အယုတ္တမာႀကီးေတြကို ေတြ႔မိေတြ႔ရာ ဘုရားဟူ၍  ကိုးကြယ္ၾကကုန္ေသာ ဘဝတို႔ကား အလြန္မ်ားျပားၾကကုန္၏။ ဂံခါ နဂါးကို၊ ရံခါ ဂဠဳန္ကို၊ ရံခါ ျမစ္ကို၊ ရံခါ မီးကို၊ ရံခါ ေရကို ဘုရားဟူ၍ ကိုးကြယ္ ၾကရကုန္၏။ ဤသို႔လွ်င္ ကိုယ္တြင္း၌ သကၠာယဒိ႒ိ အေမွာက္အမွားႀကီးရွိေနၾကကုန္ေသာ ပုထုဇဥ္သတၱဝါတို႔၏ တဘဝ တဘဝလွ်င္ တမ်ိဳး တမ်ိဳး ကိုးကြယ္ရာဘုရားမည္သည္ ေလာကဓာတ္၌ အလြန္မ်ားျပား၏။ ၾကပ္ၾကပ္ကိုးကြယ္ေလေလ အပါယ္ငရဲ ၾကပ္ၾကပ္နက္နဲေလေလသာ ျဖစ္၏။
(လယ္တီဆရာေတာ္)


သာသနာေတာ္ဟာ အျမဲတမ္း တည္တံ႔ခိုင္ျမဲေနမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေနာ္ကဆံုးကာလ ကြယ္ေပ်ာက္မွာ မလြျဘူး။ သာသနာေတာ္ႀကီး မကြယ္ေပ်ာက္ခင္ မိမိတို႔ တဖက္တလမ္းကေန ေစာင့္ထိန္းရမယ္။ သာသနာေတာ္ႀကီးဟာ ေျပာင္းလဲေနတယ္။ မတည္ျမဲဘူး။ တကယ့္ရဟႏၲာမ်ား လက္ထက္ကေတာင္ ေျပာင္းလဲေနေသးတယ္။ ခုေခတ္ပုဂၢိဳလ္မ်ားလက္ထက္မွာ ေျပာစရာမလိုေတာ့ဘူး။


ျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံဝင္သြားေပမယ့္ ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္မူတဲ့ တရားေဒသနာေတြ မ်ားစြာက်န္ခဲ့တယ္။ အဲဒီတရားေတာ္ေတြအတိုင္း ေျပာဆိုေနထိုင္သြားရင္ နိဗၺာန္နဲ႔ မေဝးဘူး။ နီးဖို႔ရန္သာ အေၾကာင္းရွိပါတယ္။ ဗုဒၶတရားေတာ္ေတြကို သိေနတဲ့သူဟာ ေသရမွာကို မေၾကာက္ပါနဲ႔။ ေသရမွာေၾကာက္သူဟာ တရားေတာ္ကို အထင္ေသးရာေရာက္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မတည္ျမဲႏိုင္တဲ့ သာသနာေတာ္ႀကီးမွာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေကာင္းေကာင္းထားလိုက္ရမယ္။
(အမရပူရ မဟာဂႏၶာရံု ဆရာေတာ္)


ေလာကမွာ အယူအဆ အေတြးအေခၚေတြ မွားေနရင္၊ စဥး္စားႏႈိင္းခ်ိန္တတ္တဲ့ အသိတရားေတြ ကင္းကြာေနရင္ ကံအရွိ၊ ခႏၶာအရွိ၊ သံသရာအရွိ၊ တရားအရွိ၊ သစၥာအရွိ စတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြကို ရွိတဲ့အတိုင္း သိျမင္ႏိုင္ခြင့္ မရေတာ့ပါဘူး။


ကိုယ့္အတြက္သာၾကည့္တတ္ျပီး သူ႔အတြက္ မၾကည့္တတ္ရင္၊ မ်က္ေမွာက္အတြက္သာ ျမင္တတ္ျပီး
ေနာင္ေရးအတြက္ မျမင္တတ္ရင္ ေလာကီအတြက္သာ ဦးတည္တတ္ျပီး ေလာကုတၱရာအတြက္ ဦးတည္ခ်က္မထားတတ္ရင္ တဖက္မွ်သာျမင္သူျဖစ္လို႔ လူ႔စြမ္းရည္မကံုလံု မျပည့္စံုေသးပါဘူး။ လူစင္မမီ၊ လူသားမပီသေသးပါဘူး။
(တိပိဋက ေယာ-ဆရာေတာ္)


-မသူေတာ္သည္ အမ်က္ထြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မထြက္သည္ျဖစ္ေစ၊ စကားလွသည္ျဖစ္ေစ၊ မလွသည္ျဖစ္ေစ ရြံစရာသာတည္း။
-ဆံုးမခ်င္သူ သဲလံုးအတူမ်ားပါေစဟု ရွင္ရာဟုလာ ႏွလံုးသြင္းသည္။
(ပထမေရႊက်င္ဆရာေတာ္ မင္းတုန္းမင္းလက္ထက္) 


ဘာမွမလုပ္ဘဲ ထိုင္ျပီးဆုေတာင္းေနရံုနဲ႔ ကယ္တင္မယ္ဆိုတဲ့ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ မက္လံုးနဲ႔ ဆြဲေဆာင္တာကို အဟုတ္မွတ္ျပီး ထိုင္ေနလို႔ကေတာ့ ငတ္ရံုပဲေပါ့။ တခ်ိဳ႔က ရွိေသးတယ္ စီးပြားေရးျမင့္တက္လာေအာင္ နတ္ကႏၷားေပးရမယ္ဆိုျပီးနတ္ကေတာ္က နတ္နဲ႔ေျခာက္,ေျမႇာက္တာမ်ိဳးကို ယံုတဲ့သူေတြလဲ မနည္းဘူး။ တကယ္ေတာ့ နတ္ေတြဆိုတာကလည္း လူေတြေမွ်ာ္မွန္းသလို အစြမ္းအစ ဘာမွရွိတာမဟုတ္ဘဲနဲ႔ အေျခအျမစ္မခို္ငတဲ့ဟာေတြ ယံုမွတ္ေနျပန္ရင္လည္း လူညံ႔လူဖ်င္း ျဖစ္သြားႏိုင္တယ္။ ဗုဒၶဘာသာကို အေရာင္ညႇိဳးေအာင္လုပ္ေဆာင္ေနတာဟာ ေတာင္ျပံဳးနတ္ပြဲလို ထင္ရောလွ်ၾက္လုပ္ေနၾကတဲ့ နတ္ေျမႇာင္ေတြောကာင့္ ရတနာ ၃-ပါးကို တမ်ိဳးတဖံုနဲ႔ ထိခိုက္ေစတယ္ဆိုတာကို ဒီေန႔ လူငယ္ေတြ နားလည္ၾကပါ။ အလိမ္အညာ မခံရေအာင္ စာမ်ားမ်ားဖတ္ၾကေစခ်င္တယ္။ ယုတၱိတန္သလား မတန္ဘူးလားဆိုတာ နက္နက္နဲနဲ ေတြးၾကံဆၾကပါ။
(ဆရာေတာ္ ဦးအာစိဏၰ-တမၸဝတီ)


ဤနတ္ဝါဒသည္ ေရွးအခါက လူေတြရိုင္စိုင္းေလ အားေကာင္းေလ ျဖစ္ခဲ့၏။ ယခုအခါ၌ပင္ ျမန္မာျပည္ ေတာင္ေပၚေဒသမ်ား၌ ကၽြဲႏြားစေသာ တိရစၧာန္တိုပကို သတ္ျဖတ္ကာ ယစ္ပူေဇာ္ေနၾကေသး၏ ။ ျမိဳ႔ရြာမ်ား၌လည္း ထံုးတမ္းစဥ္လာ ရိုးရာအလိုက္ဟုယူဆကာ နတ္ပြဲမ်ားကို က်င္းပေနၾက၏။ အထူးအားျဖင့္ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ဝါေခါင္လဆန္း(၈)ရက္မွ ဝါေခါင္လကြယ္ေန႔တိုင္ေအာင္ ေတာင္ျပံဳးနတ္ပြဲႏွင့္ ရတနာ့ဂူနတ္ပြဲမ်ားသည္ ေထရဝါဒ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျမန္မာျပည္၏ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ အမည္းကြက္မ်ား ျဖစ္ပါသည္။
(ပထမေက်ာ္ဘြဲ႔ရ ဦးပညိႏၵာဘိဝံသ ခါေတာ္မွီဆရာေတာ္ မိုးကုတ္ျမိဳ႔)


ဒါေၾကာင့္ နတ္ကိုးကြယ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ဝိဇၨာေတြ, ဘိုးေတာ္ေတြ ကိုးကြယ္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊
ေဗဒင္ဆရာကိုးကြယ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္လာျပီဆိုရင္ ေျခမကိုင္မိ လက္မကိုင္မိေတြ အမ်ားႀကီး ျဖစ္လာၾကတယ္။ ဟုတ္တယ္မဟုတ္လား။ တကယ္ ဘယ္သူလာကယ္ပါ့မလဲ ...
ေဗဒင္ဆရာလည္း တကယ္ျဖစ္လာျပီဆိုရင္ မကယ္ႏိုင္ဘူး။ နတ္ကေရာ ကယ္ႏို္ငမလား၊ မကယ္ႏိုင္ပါဘူး။ ေသစရာရွိ ေသမွာပဲ၊ ဆင္းရဲစရာရွိ ဆင္းရဲမွာပဲ ဟုတ္ရဲ႔လား။
(က်စြာဆရာေတာ္ ဦးလကၡဏ) 


ဝိပႆနာအလုပ္ လုပ္တယ္ဆိုတာ တမင္ရွာျပီး လုပ္ေနရတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္ခႏၶာကိုယ္ ၾကည့္ရံုပါပဲ။ ၾကည့္ေတာ့ ေဖာက္ျပန္ပ်က္စီးေနတာအမ်ိဳးမ်ိဳး ခႏၶာမွာေတြ႔ရမွာပဲ။ ခႏၶာအရွိကို ဉာဏ္အသိႏွင့္ကိုက္ရင္ ယထာဘူတဉာဏ္၊ ဟုတ္တိုင္းမွန္စြာသိတဲ့ဉာဏ္၊ နိဗၺာန္ဆိပ္ဦးေရာက္ျပီလို႔ ွဆိုင္ႏိုင္တယ္။
(မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ ဦးဝိမလ)


သူတပါး၏အျပစ္ကို မရႈရ၊ ကိုယ့္အျပစ္ကို ျမင္ေအာင္ ရႈ၍ အျပစ္မွလြတ္ေအာင္ ျပဳရမည္။ သူ႔ပစၥည္းကို မလိုခ်င္ရ၊ ကိုယ့္ပစၥည္းအစစ္ျဖစ္ေသာ အက်င့္တရားကိုသာ သမၼာဆႏၵျဖစ္ေစရမည္။ ေၾကာက္လန္႔ရေအာင္ မေနရ၊ ေၾကာက္လန္႔ရန္မရွိေအာင္ ေနရမည္။ စာေပက်မ္းဂန္တတ္သိျခင္း မမွားေစရ၊ စာေပက်မ္းဂန္တတ္ျခင္း၊ အမွန္သို႔က်ေအာင္ သတိသမၸဇဥ္ ျပဳရမည္။


စာေပက်မ္းဂန္ တတ္ရံုမွ်ႏွင့္ မေနရ၊ တရားတတ္သိေအာင္ အားထုတ္က်င့္ၾကံရမည္။ သံသရာ၌ အသက္ရွည္ရန္ကို မလိုအပ္၊ သံသရာသက္တိုရန္ကိုသာ လိုအပ္သည္။ ရွၿ္လ်ားေသာ တဏွာကိုျဖတ္၍ တိုေသးေသာပါရမီကို ဆက္ရမည္။
(စစ္ကိုင္း ဝါးခ်က္မင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ႀကီး)


သူ႔ကိုလည္း ငါမပိုင္၊ ငါ့ကိုလည္း သူမပိုင္၊ ကယ္သူ႔ကိုမွ ဘယသူမပိုင္၊ ငါ့ကိုယ္ေသာ္မွ ငါမပိုင္။
အခ်ိန္တိုင္းက ငါျဖစ္ခ်င္သလို မျဖစ္၊ သူျဖစ္ခ်င္သလိ္ုျဖစ္။
ဥစၥာကေသာ္လည္း လူကိုပစ္၊ လူကေသာ္လည္း ဥစၥာကိုပစ္၊ 
စင္စစ္မုခ် အျမဲမရွိ အနိစၥ၊ ေၾကာက္စရာ ဒုကၡ၊ အစိုးမရ အနတၱ-ဟု မျပတ္ႏွလံုးသြင္းၾကေလ။
(ဒီပဲရင္းဆရာေတာ္ႀကီး)


သရဏဂံုဟာ ကေလးသူငယ္ကအစ လူတိုင္း လူတိုင္းနဲ႔ သင့္ေလ်ာ္တယ္။ ဘာမွ်မကုန္ခန္း မပင္ပန္းဘဲနဲ႔လည္း သရဏဂံုတည္မႈကို ရႏိုင္တယ္။ သရဏဂံုတည္တယ္ဆိုတာဟာ ဘာလဲလို႔ေမးရင္
၁။ ဘုရား တရား သံဃာဆိုတဲ့ ရတနာသံုးပါးအား သဒၶါယံုၾကည္စိတ္ျဖင့္ မိမိကိုယ္ကို အပ္ႏွံျခင္း။
၂။ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာသံုးပါးကို မွီခိုအားထားျခင္း။
၃။ ရတနာသံုးပါး၏ တပည့္အျဖစ္ ခံယူျခင္း၊ 
၄။ ရတနာသံုးပါးကို ရိုေသစြာရွိခိုးျခင္း
အဲဒီေလးပါးအနက္မွ တပါးပါးကို ျပဳလုပ္လိုက္ရင္ ျပဳလုပ္တဲ့သူဟာ သရဏဂံုတည္တယ္လို႔ မွတ္ယူရမယ္။
(ေတာင္ပုလုေတာရ ဆရာေတာ္)

လူ႔ဘဝဆိုတာ အကာႏွင့္အႏွစ္ ခြဲျခားသိျမင္တတ္မွသာ အကာကိုခြဲျပီး အႏွစ္ကို ဆြဲထုန္ယူႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အကာေလာက္ကိုသာ အႏွစ္ထင္ေနရင္ (သို႔မဟုတ္) အကာႏွင့္အႏွစ္  ေျပာင္းျပန္ အျမင္လြဲေနရင္ အဖိုးတန္လွတဲ့ လူ႔ဘဝမွာ အႏွစ္မေတြ႔ရေတာ့ဘဲ အကာနဲ႔သာ တဘဝ ဆံုးတတ္ပါတယ္။
(တိပိဋကဓရ ေယာ-ဆရာေတာ္) 

အေက်ာ္အေမာ္ဆရာ္ေတာ္ဘုရားၾကီးတုိ ့၏ လုံ ့လဝီရိယ ၾသဝါဒမ်ား

လုံ ့လမရွိေသာ သူတုိ ့၏ ဥစၥာကား လုံ ့လရွိသူတုိ ့၏ ဧကန္မလြဲ ေရာက္ျမဲျဖစ္၏။ လူပ်င္းလူညံ့တုိ ့သည္ကား အပတ္တကုတ္ အားမထုပ္ဘဲ ေရွးအတိတ္ကံသာ အားကုိးရာ ပဓာနဟု

ဆုိစမွတ္ ျပဳၾကကုန္၏။ လူေတာ္လူေကာင္းတုိ ့သည္ ျပဳဖြယ္ကိစၥ မွန္သမွ်ကုိ လုံလစုိက္ထုပ္ အားထုတ္ၾကဳိးပမ္း ေဆာင္ရြက္တက္ကုန္၏ ။ ၾကံတုိင္းမေအာင္ ေဆာင္တုိင္းမေျမာက္ခဲ့လွ်င္လည္း ကဲ့ရဲ့ျငဳိျငင္ အျပစ္တင္ေဒါသ အဘယ္မွာ ခံရဖြယ္ရွိအံ့နည္း ။(ေလာကနီတိ ပ႑ိတ က႑)

တစ္စပ္တည္းတစ္ဆက္တည္း

သင္ၾကား မွတ္သားထားတာေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္ ။တက္လဲတက္ သိလဲသိၾကပါတယ္ ။အဲဒီအထဲက ကုိယ္ၾကဳိက္ႏွစ္သက္ရာ တစ္ခုခုကုိ စူးစူးစုိက္စုိက္ ဝီရိယသန္သန္နဲ ့ မွန္မွန္လုပ္ရန္သာ အေရးၾကီးတယ္ ။

(ေဝဘူဆရာေတာ္)

အရင္းအႏွီး

အစြမ္းသတၱိရွိရွိ လုံ ့လဝီရိယရွိရွိ ၾကီးၾကီးမားမားနဲ ့ အလုပ္ကုိ တန္ဖုိးထားလုပ္မယ္ဆုိရင္ ေနရာတကာမွာ ၾသဇာေညာင္းလာပါလိမ့္မယ္ ။လုပ္သမွ်အလုပ္ေတြ ေအာင္ျမင္ျပီၚ အထြတ္အထိတ္ ေရာက္တယ္ဆုိတာ အရင္းစစ္လုိက္ေတာ့ ၾကဳိးစားၾကလုိ ့ပါ ။ အျမင့္ေရာက္သူတုိင္း လုံ ့လဝီရိယနဲ ့ ၾကဳိးစားခဲ့ရတာခ်ည္းပါပဲ ။(မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ)

ဝမရွိလွ်င္ ဝိမျဖစ္

လုံ ့လမရွိတဲ့သူ ဝီရိယနည္းတဲ့သူဟာ စီးပြားလဲ မတက္ဘူး ။ဂုဏ္လဲမတက္ဘူး ။ ကုိယ့္မွာမွ စီးပြားနဲ ့ဂုဏ္ မျပည့္စုံရင္ သူမ်ားအတြက္လဲ အက်ဳိးမေဆာင္ရြက္နုိင္ဘူး ။သူမ်ားအက်ဳိးေဆာင္မွ ကုိယ့္ အက်ဳိးေအာင္ဆုိေတာ့ သူအက်ဳိးမေဆာင္ေတာ့ ကုိယ့္ အက်ဳိး မေအာင္ေတာ့ဘူးေပါ့ ။

(မဟာသီဟနာေက်ာင္းတုိက္ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱ အာစိ႑)

အရင္းစုိက္မွ အျမတ္ရ

ဝီရိယကင္း၊ ပ်င္းရိသူမွာ

ကိစၥအားလုံး၊ ဆုံးရႈံးသည္သာ

ေအးလွပူလွ၊ ေစာလွဆုိတာ

အခ်ိန္ျဖဳန္း၊ လူလုံးမလွပါ။

သားမ်ားေသဌ္နင္း၊ ျခေသၤ့မင္းပင္

လုံ ့လမစုိက္၊ အိပ္ငုိက္ေနလွ်င္

ယုန္ငယ္ကစ၊ မိဂသမင္

ပါးစပ္တြင္း အလွ်င္းလာမဝင္။

(စစ္ကုိင္း ေရႊဟသၤာဆရာေတာ္ၾကီး)

ေနာက္မဆုတ္တမ္း

အက်ဳိးရွိမည့္ အလုပ္မွန္လွ်င္ မည္သူကပင္ ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးေစကာမူ စိတ္မပ်က္ လက္မပ်က္

မေလ်ာ့ေသာ လုံ ့လဝီရိယျဖင့္ စြဲျမဲစြာ လုပ္ကုိင္ပါေလ။(မေကြးဆရာေတာ္ၾကီး)

အအ အန

ဝီရိယေပ်ာက္ေတာ့ နတတ ျဖစ္တယ္။ ဝီရိယေပ်ာက္သြားတဲ့အခါ ကုိယ့္လက္တစ္ကမ္းမွာ ကုိယ့္ကုိ

ကယ္တင္ေပးနုိင္တဲ့ စြမ္းအားေတြ တန္းစီေနၾကပါရဲ့သားနဲ ့ ဝီရိယနဲ ့ မထုပ္နုိင္တဲ့အတြက္ စြမ္းအားေတြ

လက္လြတ္ာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ “န”ပါတယ္တဲ့။(တိပိဋကဓရ၊ေယာ ၊ဆရာေတာ္)

ျမင့္ၾကစမ္းပါ

ဘုရားရွင္ ပြင့္တဲ့အခါကုိ အခါေကာင္းမည္တယ္။ လူ ့ဘဝ နတ္ဘဝ ရၾကမႈသည္ ဘဝေကာင္းလုိ  ့မည္တယ္။ ဝီရိယထူေထာင္မႈကုိ ဝီရိယေကာင္းတယ္လုိ ့မည္တယ္။

ကုိယ့္ရည္ရြယ္ခ်က္ ရွိတဲ့အတုိင္း ျပီးျပည့္စုံေအာင္ ျမင္ၾကပါ ။ သူေတာ္ေကာင္း အစားစားတုိ ့သည္

နိဗၺာန္ဝင္စံသြားၾကတာ အသီးသီးရွိပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္းတုိ ့ကလဲ ဤကဲ့သုိ ့ အတုယူျပီးဝီရိယကုိ ထူေတာင္ၾကမယ္ဆုိရင္ ပစၥပၸန္ သံသရာႏွစ္ျဖာ ျပည့္စုံၾကမယ္ ။ဒါေၾကာင့္ ဝီရိယကုိ ထူေထာင္ျပီး အားထုပ္ျပီး ယူၾကပါ ။(ေဝဘူဆရာေတာ္)

လုံ ့လေၾကာင့္

ယခုအခါ ဥေရာပတုိက္သားတုိ ့ ယုံၾကည္ကုိးကြယ္ေသာ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ တစ္ေန ့တစ္ျခားလူဦးေရ

တုိးပြားလာျခင္းမွာ ထုိဘာသာဝင္ လူမ်ဳိးႏွင့္ဘုန္ၾကီးတုိ ့၏ အားထုပ္မႈ လုံ ့လဝီရိယေၾကာင့္သာ ျဖစ္သည္။

အာရွတုိက္သားတုိ ့ ကုိးကြယ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ လူမ်ဳိးမ်ားသည္ မၾကာမၾကာ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္အျဖစ္သုိ ့ ကူးေျပာင္းသြားၾကျခင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ရဟန္းရွင္လူတုိ္ ့သည္ မိမိတုိ ့ဘာသာ ကုိ တုိးပြားေစျခင္းငွါ လုံးလဝီရိယကုိ ေကာင္းစြာ အားမထုပ္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္ ။

(ေရႊဟသၤာေတာရ စံေက်ာင္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး)

ရဲရင့္သူတုိ ့၏ စိတ္ထား

ကုသုိလ္လုပ္ငန္းနဲ ့ ပတ္သက္ရင္ “ငါ့တာဝန္ မရွိဘူး”ဆုိျပီး တာဝန္ခ်ထားတဲ့ပုဂၢဳိလ္ဟာ လုံ ့လဝီရိယ ကင္းတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သူ ့အတြက္ ကုသုိလ္ ရလိမ့္မယ္ မဟုတ္ဘူး ။ကုသုိလ္လုပ္ငန္းမွာ အျမဲတမ္း ငါ့အေပၚ တာဝန္ရွိေနတယ္လုိ ့ တြက္ထားရမယ္ ။ တာဝန္ရွိေနတယ္လုိ ့ တြက္ထားတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ဟာ မျဖစ္ေသးတဲ့ ကုသုိလ္ေတြ ျဖစ္ေအာင္ ၾကဳိးစားမယ္ဆုိတဲ့ ဝီရိယအလုိလုိ ရလာတယ္ ။ျဖစ္ျပီးတဲ့ကုသုိလ္ေတြ ခုိင္ျမဲေအာင္၊ မျဖစ္ေသးတဲ့ အကုသုိလ္ေတြ တားနုိင္ေအာင္၊ျဖစ္ျပီးတဲ့ အကုသုိလ္ေတြ ပယ္ရွားနုိင္ေအာင္ ၾကဳိးစားဆုိတဲ့ ခုိင္ျမဲတဲ့ လုံ ့လဝီရိယ၊ကုသုိလ္လုပ္ငန္းမွာ ငါ့တာဝန္ခ်ည္းပဲလုိ ့ တာဝန္ကုိအျမဲတမ္း ေခါင္းမွာတင္ထားတဲ့ စိတ္ဓာတ္၊တာဝန္ကုိ ခ်မထားတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ ့ ျပည့္စုံရမယ္။ရဲရင့္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ရွိရမယ္ ။ (သီတဂူဆရာေတာ္ အရွင္ဥာဏိႆရ)

ေအာင္ျမင္မႈ၏ ေသာ့ခ်က္

ဝီရိယမရွိရင္ ဘာမွ မေအာင္ျမင္ဘူး ။ဝီရိယ ဆုိတာ ကာယဝီရိယ၊ စိတၱဝီရိယဆုိျပီး ႏွစ္မ်ဳးိ္ရွိပါတယ္ ။

ကာယဝီရိယဆုိတာက ခႏၶာကုိယ္ ပင္ပန္းႏြမ္းနယ္လုိ ့ လမ္းေလွ်ာက္ျပီး စာက်က္ စာအံေနတာဟာ ကာယဝီရိယလုိ ့ေခၚတယ္ ။ ေစတသိကဝီရိယဆုိတာကေတာ့ ဒီစာမရရင္ ဒီအလုပ္မျပီးရင္-မေအာင္ျမင္ရင္

ဒီေနရာကမထေတာ့ဘူး ဆုိျပီး စာက်က္ေနတာကုိ ေစတသိကဝီရိယလုိ ့ေခၚတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ေနရာတကာမွာ ဝီရိယရွိၾကပါ ။ဒါမွ ေအာင္ျမင္ပါလိမ့္မယ္ ။(မဟာေဇာတိကာရာမ ဆရာေတာ္ ဘဒၵႏၱစႏၵသိရီ)

အရွိန္မေသပါေစႏွင့္

အက်ဳိးေပးၾကမယ္ ကံေဟာင္းေတြ ပါလာၾကေပမဲ့ ဒီဘဝမွာ လုံ ့လဝီရိယေတြနဲ ့ ပံ့ပုိးကူညီၾကရပါေသးတယ္

ဒီဘဝမွာ လုံ ့လဝီရိယေတြနဲ ့ ဆက္ျပီးမပံ့ပုိး မၾကဳိးစားဘူးဆုိရင္ေတာ့ အရွိန္ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ ့ က်မွန္းမသိ က်ဆင္သြားေတာ့တာပါပဲ ။ဒါေၾကာင့္ ဝီရိယကေတာ့ အျမဲတမ္းရွိေနၾကရမွာပါ ။ ဘယ္ေတာ့မွ မေလွ်ာ့နဲ ့ ။ဝီရိယကုိ မေလွ်ာ့နဲ ့ ။  (မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ)

ၾကဳိက္ရာေရြး

ေၾကာက္တုံးကုိ ေတာင္ေပၚတင္ခ်ရင္ အေတာ္ေလးၾကဳိးစားရ၏ ။ေအာက္ခ်ခ်င္လွ်င္ေတာ့ ခဏကေလးျဖင့္ အလြယ္တကူ ခ်နုိင္၏ ။ဂုဏ္လုိလွ်င္ အေတာ္ၾကဳိးစားရ၏ ။ အျပစ္လုိလွ်င္ေတာ့ အလြယ္ပင္ သင္အခတ္လမ္းကုိ လုိက္ပါသလား…..။အလြယ္လမ္းကုိ လုိက္ပါသလား….။ၾကဳိက္ရာေရြး ။ (သေျပကန္ဆရာေတာ္)

အထက္တန္းလက္မွတ္

အခုေခတ္မွာ အထက္တန္းေရာက္ေနသူေတြဟာ အမ်ားအားျဖင့္ အာသာဆႏၵ အားေလွ်ာ္စြာ ၾကဳိးစားအားထုပ္လာၾကသူေတြသာ ျဖစ္ၾကပါတယ္ ။သုိ ့ျဖစ္၍ ခဲခဲယဥ္းယဥ္း ရရွိလာတဲ့ မိမိတုိ ့ရဲ့ လူ ့ဘဝကုိ အခုေရာေနာင္ပါ အထက္တန္းေရာက္ေအာင္ ထက္သန္တဲ့အာသာဆႏၵကုိ အရင္းခံျပီး

သမၼာရဒၶဝီရိယျဖင့္ ကုိယ္စီကုိယ္င ျမင့္တင္နုိင္ၾကပါေစ ။(ေျမာင္းျမဆရာေတာ္ အရွင္ကုမာရ)

ဆန္ေပးမွ ေဆးရမည္

ကမၼ..လုပ္အား။ ကမၼဖလ...လုပ္ခ။တစ္စုံတစ္ေယာက္ေသာ ပုဂၢဳိလ္သည္ လုပ္အားေပးလွ်င္ လုပ္ခရႏုိင္သည္ ။လုပ္အားမေပးလွ်င္ လုပ္ခမရနုိင္ ။လုပ္ခကုိလုိခ်င္လွ်င္ လုပ္အားေပးရမည္။

ၾကီးပြားလုိ လွ်င္ လုံ ့လအားျဖင့္ ၾကီးစားရမည္ ။(ဆရာေတာ္ အရွင္ေဃာသိတ)